Ze gaf aan dat ze nooit lang ‘sekste’. Dat ze daar erg moe van werd.
“Het lijkt ook alsof je er geen genoegen in schept.”
“Nou, ik vind het wel fijn wanneer je me vasthoudt. Of we nu naakt zijn of niet. We hebben het toch gezellig gehad?”
“Dat hebben we zeker. Als dit is wat je wilt, neem ik daar genoegen mee hoor.”
“Ja”, zei ze, “Het liefst wil ik tegen je aan slapen. Dan voel ik me het veiligst.”

En dus hield ik die mooie, sierlijke vrouw tegen me aan en slikte vijf slaaptabletten weg om niet wakker gehouden te worden door mijn erectie. Ze was zo vertrokken. Diep gelukkig en gerust. Ik had nog twintig minuten te gaan, voordat de medicatie zijn werk zouden doen.