ik laat het geluid van haar gedachten
toe omdat er van strijd geen sprake is
en toch zijn het juist haar klanken die zich
verenigen tot een vernietiging

zonder beweging observeer ik de
verstening van het onherstelbare
het kille front van soldaten in hun
slaap gedood en teruggegeven aan

een vaderland dat zich beklaagt over
de invoering van de zomertijd of
de afschaffing van wat privileges

en zelfs de letters in afzondering
durf ik niet langer aan te spreken want
overal waaien andermans vlaggen