nu toeristen de straten niet langer
camoufleren en deze stad haar buik
onbeschermd aanbiedt aan het naderen
van de winter worden de wankele

geraamtes van de zomerkoorts zichtbaar
sinterklaas zal komen met het eerste
infuus en kerstmis zal glinsteren langs
de promenades maar ons verdriet zal

met de jaren meer geld gaan opeisen
en verre landen zullen afdrijven
over barre zeeën van afwachting

zonder een spoor van genade of troost
achter te laten dus kus me heks van
ijs en bedek mijn ogen met je sneeuw