De Nederlandse poëzie van de negentiende en twintigste eeuw

ik ontmoette je voor de tweede maalnu bij de fontein voor het theaterin mijn geheugen was geen plaats voor alje schoonheid en ik verloor mijn gezicht ik volgde je onder kroonluchters enornamenten die mijn interessemoest vastklampen om te kunnen lopentot aan de geheimen van het pluche ik hoopte dat je me zou herkennendat mijn hand … Lees verder

Ieder hangt aan zijn gevallen toren

de lach in dit verblijf wordt gewogenrondgespeeld en bespied maar niet gedeeldde taal laat hier geen kinderen uit enonderwerpt zich aan de zwakste leerling de glans die in dit duister arriveertwordt bestreden in plaats van verwelkomdhet beeld van de indringer is bekendal bezit hij talloze gedaanten er bestaat geen schoonheid of vergevinglege verhalen worden geruild … Lees verder

Liefdesverslaving of moedercomplex?

Ik zie Arlettes voorhoofdje nog voorbijgaan in het ziekenhuisbed, mijn hand die eroverheen streek. Haar verdriet. Mijn schoonmoeder keek naar ons tweeën en zei, nadat de deuren zich achter Arlette sloten: “Ik hoop iedere dag dat jullie weer bij elkaar komen”. Hoe pijnlijk ik het ook vind om met iemand anders om hetzelfde te huilen, … Lees verder

Ellendige Sex

Engeland, 1976 “Haar materiële omgeving was als een geraamte bij de biologieles, naakt tot op het bot, klaar voor inspectie of totale desinteresse. Las ik wie ze was in die keukenkastjes, de uitgestalde snuisterijen die zich in haar slaapkamer verdrongen, of zag ik slechts hoe een moeder (die ik nauwelijks kende) zich moest redden van … Lees verder

De discipline van de leugen

we zijn mooi aangekleed jij en ikde midzomernacht heeft de huizenbinnenstebuiten gekeerd en wemaken onze opwachting als de gepantserde bloemen die we zijnlaat de anderen ontsluiten watwij bewaren ik beloof niets enmaak geen schulden wie ons opent vindt een kleine waarheid naast een spoor vankruimels een vrouw die zich als een vlamover de tafel laat … Lees verder

Het comfort van een vertrouwde minnaar

ik ontmoette je voor de tweede maalnu bij de fontein voor het theaterin mijn geheugen was geen plaats voor alje schoonheid en ik verloor mijn gezicht ik volgde je onder kroonluchters enornamenten die mijn interessemoest vastklampen om te kunnen lopentot aan de geheimen van het pluche ik hoopte dat je me zou herkennendat mijn hand … Lees verder

Romantische Gedichten

het strandpaviljoenzat volverdronken mensen het heeft wel ietsverdronken zijnkil en definitief stille open ogenslierten haarnatte kleren aandoenlijkzoals ze zatentafels met ruitjeslakens toen ik je mond kusteleek het evenof je glimlachte de zon gaat onderhet wordt kouderik blijf zo lang mogelijk