nu de wolken elders zwijgen en de
zon het water belaadt met goud denk ik
minder aan je rode haar en snelle
voeten dan wanneer straks de avond valt

soms ben je nog slechts aanwezig in de
onbedwingbare kracht van mijn snaren
metalen golven boven de zwarte
keel van het hout vol herinneringen

we voetballen op het harde zand en
kijken naar topless meisjes die onze
afleidingsmanoeuvres doorkruisen als

lichtgewichten vol schijnbewegingen
en onderhouden onze gedachten
of schieten ze als strandvogels uiteen