kijk zegt de strijd ik ben van metaal en
jouw vlees en bloed meten zich tevergeefs
met de toekomst waaruit ik gegoten
ben aan mij is geen rechtvaardigheid te

onttrekken trots en leeuwenmoed zijn mij
vreemd ik ben de stalen plaat in je slaap
het prikkeldraad op je weg de nekslag
van je inspanningen het uitblijven

van alles wat je verlangt en toch kun
jij bewegen en ben ik roerlozer
dan een reptiel oog in oog met zijn prooi

de waterfee die aan de oevers van
je sterven baadt zal zich straks over je
ontfermen en mij met roest bedekken