Blz 34
ik wil je niet lastig vallen met mijn
dood ik wil hem je aanbieden als een
stofje iets wat weg te blazen is in
een adem met een bestelling die je
opgeeft in een restaurant omringd door
vrienden en gedienstig personeel ik
wil je niet langer storen mijn leven
is het enige dat zich door mij laat
geven zonder verdere verplichting
laat wat er in mijn plaats komt kalmer zijn
dan wat ik meeneem wantrouw de antwoorden
op je uitzwermende vragen want het
land staat nog altijd blank en de roeiers
moorden en bedriegen om te eten